Ne yapmali?

Bu hafta yapilmasi gereken biriken islerle bogustum daha cok annelik modundaydim is arama namina bisey yapmadim desem yeridir kafam karisti iyice zaten. Onceki yazilarimdan birinde bahsetmistim degil mi LinkedIn'de ki Women in Finance grubundan?


Oraya kendi laptopum bozukken sikintidan, sadece film dizi izlemek icin kullandigimiz ve duvara monte TV'ye bagli laptopdan(monitoru bozuk) dogru duzgun yazdiklarimi okumadan bir mesaj atmistim gecen hafta. Su bes yil ara konusunda canim sikiliyor, is bulma konusunda sikinti yariyor diye, ne yapabilirim diye..


Su an itibariyle 5000 kisilik grubun en cok yorum alan tartisma konusu oldu. Bambaska ulkelerden, sehirlerden genellikle ise almada karar sahibi kisiler onerilerini yaziyor. Bazisi sadece bana ozel mesaj atmis. Herkesin bulustugu nokta bir sekilde evde oturup tozlanip eskimedigimi kanitlamam (ki hicte oyle degilimdir aslinda ama iste beni gormeleri lazim) gerekiyor.


Cogunlukla benim aklimdan gecen ama uygulamasi zor onerilerde bulunuyorlar.


Ornegin, en cok gelen oneri istedigim bir yerde gonullu calismami hatta stajyer olmami iceriyor. Hic gocunmam gonullu calismayi yapmadigim sey degildir ama su anda benim en buyuk sikintim cocuklara surekli bakacak kimsem yok. Eger ise baslarsam tabi ya krese (cok buyuk ihtimal) gidecekler veya dadi alacagiz ama en azindan ekstra gelir oldugunu icin butcemizde aylik 2000 dollarlik delik acilmayacak. Simdi gonullu olmak icin cebimizden her ay 2000$ vermeye hic gonlum razi degil acikcasi. Yine gonullu calismayi tamamiyle olasilik disi gormuyorum  eger part-time kabul ederlerse o zaman cocuklarin kres masrafida fazla olmaz. Ya da bi ihtimal annemleri cagiracam ama anneme cok yuklenmek istemiyorum burada cok sikiliyor herkesten uzakta, ayrica rahatsiz cocuklar yorar gibime geliyor. Cocuklarin sorun olmadigini farzetsek bile, ben gidip normal ticari bir bankada  staj yapamam ki, benim calismak istedigim yerler hep  uluslararasi islemlerin oldugu riskli yerler niye oraya gonullu birini alsinlar ki? Bu soruyu soracam gruba bu aksam aslinda!


Bazisi master yap diyor: Bu da benim kafamda olan bisey ama cocuklarla ders calismak cok mumkun degil. Ama en onemli sebep ben calisma ortamini cok ozledim, arkadasliklari, sorumluluk almayi, biseyleri basarmayi. Dolayisiyla tam zamanli su anda okula donmek istemiyorum once calisayim nasil olsa masteri yaparim. Birde burada ne kadar kaliriz bilmiyorum ama kalirsak ve calisirsam sirketlerin her bir calisan icin egitim butcesi var. Esimin eski isyerinde (Sungard) yilli $5000 idi bu su anda calistigi isyeri konuyla ilgiliyse hepsini oduyorlar ama limitten emin degilim. Dolayisiyla $25,000 dolardan baslayan programlara isverenin katkisini almak cok daha mantikli.


Su ana kadar bana en cok yardimi olan oneriler direkt yardim teklifleri oldu. Michael Page International ve Robert Half adli dunyaca unlu iki beyin avcisi sirketin biri New York biri Michigan'dan ust duzey yoneticileri benim Toronto ofislerinden benim icin bilgi almaya calisiyorlar.


Benim kafam karisik bilmiyorum ne yapacagimi, sizce nasil bir yontem izlemeliyim?

Aklimdan Gecenler

Bu blog giderek benim akil defterim gibi olmaya basladi. Sadece is ve kariyerle ilgili degil burada ki gundelik yasamada dair bilgileri tecrubeleri yazmadan edemiyorum.

Bugun cocuklarin ucretsiz gittikleri yaratici oyun (Creative Play for preschoolers) programina biraktiktan sonra acele ile bi arkadasin isyerine ugradim daha sonra Kanada pasaportuna basvurmaya gittim. Orada cok kisa sure bekledim ama beklerken ortama ve calisanlara baktim soyle bir. Aklima bizim pasaport daireleri geldi. Icimi bi sikinti basti simdi nasillar bilmiyorum ama hatirladigim kadari Ankara Emniyet Mudurlugu ve Sisli'de ki pasaport dairesinde surekli bir kargasa vardi. Buradaki merkez bir alisveris merkezinin icinde normal bir magaza gibi. Ucretsiz park yeri var, iceride  herkes icin bekleme yeri var. Memurlar gayet saygili, benim fotokopi cektirmem gerekiyordu beni baska bi yere gondermemek icin resepsiyondaki gorevli cekti (evet giriste bir resepsiyon var otele girer gibi kayit oluyorsunuz bos olan memur sizi aliyor).

Tesadufen benim siram geldiginde onceden bizim binada oturan bir memur denk geldi. Saolsun Sam isimi hemen halletti biraz konustuk hem havadan sudan. Isin garip tarafi ben Sam'in devlette calistigini biliyordum ama hic aklimdan gecmezdi pasaport memuru oldugu. Orada calisan tum memurlar gibi cok iyi giyimli, inanilmaz duzgun konusan (dogma buyume Kanada'lilar bile cok bozuk konusabiliyorlar) sanki siradan memur degilde yonetici edasinda idi Sam her zaman. Ister istemez bizim devlet memurlarimizin hali geldi gozumun onune, kravatla gomlegin alakasi yok muhtemelen adamcazin zaten tek bir kravati vardir. Tabii tum bunlar calisanlarin bakis acisi, aldiklari egitimle alakali olmakla birlikte en onemli fark bence gelir ve stress duzeyi. Buradakiler cok ama cok iyi maas aliyorlar ve cok rahatlar sirada ne kadar insan olursa olsun mola verebilirler ve cani istemezse sizi almayabilirler.

Bu dusunceler ile kapidan cikarken kapinin onune konulmus brosurler gozume ilisti. Bu ulkede bol miktarda olan is bulma ve kariyer merkezlerinin birinin sagladi ucretsiz uzaktan erisimle bilgi teknolojileri kurslari ve diger kisisel gelisim kurslari icin ilan vardi. Hazir vaktim varken hemen yine ayni alisveris merkezinin icinde olan bu kariyer merkezine gittim. Bazi programlari kullanmayinca unutmak icten bile degil, ilanda olan 1-2 kursu zaten yapmak istiyordum.
Boyle programlar universitelerde ders ucreti plus 90 dolar civari. Listede yaklasik 20 kurs var..Microsoft Ofis programlari excel, Word, Access, powerpoint (basit-orta-ileri), benim istedigim Ms Project, Front Page ..Kisisel gelisim kurslari performan yonetimi, liderlik, etkin zaman yonetimi, satis teknikleri ve daha bircogu.

Kayittan sonra bana bi kullanici adi ve sifre verdiler bunlari kullanarak yil sonuna kadar dilegim kursu online ucretsiz alabilecegim.

Ne kadar guzel bir hizmet degil mi? Bu gibi hizmetler burayi daha cok sevmemi saglasa da disarida ki soguk felaket bugun. Eve geleli saatler olmasina ragmen Bridget Jones'un nar kirmizisi yanaklari gibi hala yanaklarim. Sanirim oradan oraya kosturken usuttum. Son bes yildir ya hamile olmam yada emzirdigim icin ilac almayan ben ilk defa ilac aldim bugun..Umarim ilerlemez cunku yapilacak cok isim var.

Kanada Vatandasi Olmak-Kulturel Butunlesme

Konuya girmeden hemen yukarida ki iki yakisikliyi tanistirayim. Bunlar benim ogullarim. Guzel bir Eylul gunu buranin tek kalesine (mini) gittigimizde yorgunluktan atistirma molasi verdigimizde kendi hallerinde konusa konusa biseyler yerken caktirmadan bu resmi cekmistim. 

Gelelim asil meseleye. Ben Kanada vatandasi olali daha 2 hafta bile olmadi ama daha simdiden seyahate bile cikmadan imkanlarindan aile boyunca faydalanir olduk.

Kanada'da dogma buyume Kanada'liyim diyenlerin bile mutlaka soy kutugunde dedeleri nineleri bi yerlerden gelmis oluyor. Dolayisiyla, sistem hem yeni gelenleri hemde burada doganlari Kanada'lilastirmak uzerine kurulu.

Vatandaslik toreninde vatandaslik karti ile birlikte bize birde Kanada Vatandaslik Enstutusunun brosurlerini verdiler. Bu Enstitutu, yeni vatandas olmus kisilere Kanada kulturunu daha iyi taniyabilmeleri icin o bolgede bulunan sayili muze, bilim merkezi, sanat evleri, galeriler ve tarihi mekanlara vatandas olduktan sonraki ilk yil boyunca ucretsiz girisi saglayan bir kart veriyorlar.

Ne kadar muthis bir dusunce degilmi? Cogu vatandasin hala uyum sorunu yasadiklari ve bulunduklari kulturle ozdeslesemedikleri teziyle baslatilan bir proje sanirim. Ben daha duyar duymaz bayildim. Cunku cocuklarla biz yaz kis demeden gezeriz muze, bilim merkezleri ve tarihi mekanlari cogu zaman aile uyesi olarak ciddi paralar odemek gerekir giris icin.

Daha dun buyuk oglum hadi anne muzeye gidelim diyordu, giris kartimi alir almaz ilk isimiz Royal Ontario Museum'a gitmek.

The Rhino Song ve Tesekkur!

Bugun haftanin basi umarim tum hafta boyunca gulucukler yuzunuzden eksik olmaz. The Rhino Song benim ve cocuklarin cok sevdigi cok neseli bir sarki. Umarim sizde seversiniz!

Ayrica Red Riding Hood'a cok tesekkurler. Beni Sunshine Dostluk odulune layik gormus. Benim icin bu odul cok anlamli Blogger Dunyasinda aldigim ilk odul cunku. Cok tesekkurler Red Riding Hood, dostluk ve saglicakla kal!

Herkese guzel bir hafta diliyorum!

LinkedIN- Baglandik:)

LinkedIn benim Facebook'tan bile once hesap actigim is/ kariyer icerikli bir sosyal iletisim sitesi. Ben cocuklardan once aktif olarak kullaniyordum. Hatta bir ise basvurmadan once o sirkette LinkedIN'de o firma calisanlari varsa bulup onlarla iletisime gecmistim bir iki kere.

O zamanlar LinkedIN daha cok kurulus asamasinda idi, su anda ki gibi 50 milyon kullanici yoktu. Bugun ozellikle Amerika'da kurumsal alanda Facebook bireysel kullanicilar ne ise calisanlarin internet uzerinde varligi LinkedIN mevcudiyet kazaniyor.

Facebook ve LinkedIN'de ki mantik ayni ikisinde sosyal cevresinize internet ortaminda baglaniyorsunuz, birbiriniz hakkinda her an guncel kaliyorsunuz. Ozellikle is hayati icin LinkedIN cok onemli hem eski is arkadaslariniz hemde mevcuttaki is arkadaslarinizla iletisime gecebiliyorsunuz. Ayrica, is arkadaslariniz sizi ve is performansinizi degerlendiren referans notlari da yazabiliyorlar.

LinkedIN'in is aramadaki faydasi nedir peki?


Eger is ariyorsaniz veya is degistireceksiniz sizi arayanlar cok buyuk olasilikla sizin LinkedIN profiliniz gozden gecirilecektir. Ne kadar guclu ve iyi hazirlanmis bir profiliniz olur ustune birde sizin is performansinizi degerlendiren referanslarinizda varsa diger adaylardan daha ondesinizdir.

Bazi ilanlar sadece LinkedIN'de yayinlaniyor! Ozellikle bazi sektorlerdeki isler veya kuresel yer degistirmeyi gerektiren islerin artan cogunlugunun sadece LinkedIN'de yayinlandigini goruyorum. Dogrudan isverenlere ve beyin avcilarina ulasmak mumkun.

Yada benim onceden yaptigim gibi is basvuracaginiz sirketteki kisilerle direk iletisime gecip sirket hakkinda bilgi alabilir, yada ilk elden ozgecmisinizi gonderebilirsiniz. Ben onceden bir iki kere bu yontemle sirketler ve calisma kosullari hakkinda bilgi almistim ona guvenerek son zamanlarda sadece bir kisiye cok istedigim bir yerdeki is icin bilgi almak icin email atmistim. Maalesef sadece benim profilime bakmakla yetindi bu kisi. Bilin bakalim bu kisi nereliydi? Ne acidir ki bu kisi Turkiyeden buraya gelmis bir Turk'tu.

Ilgi alaniza giren veya mesleki gruplara uye olup, grup uyeleri ile karsilikli gorus alisverisinde bulanabilir hatta benim gibi yardim alabilirsiniz. Dun kafamda beyin firtinasi yaparken, aklima bes yil ara verip nasil ise hayatina geri donerimi uye oldugum Women In Finance grubuna sormak geldi. Hic tanimadigim, hic gorus alisverisinde bulunmadigim Finans ve Kariyer Firmalarinda calisan, Ingiltere ve Amerika (ozellikle New York) merkezli ust duzey 10 tane grup uyesi bana yeni yontemler ve fikirler verdi Ozellikle bi tanesi 12 yil once benim yerinde oldugumu sonra istedigi gibi bir ise girdigini anlatan umut dolu mesaj yazmis. Diger bir tanesi Dunyaca unlu bir beyin avcisinin New York ofisinde calisiyor o da bana Toronto'daki subelerinden bir arkadasinin telefonu vermis sana eminim yardim edecektir diye. Ilk firsatta arayacagim.

LinkedIn'in diger bir faydasi ise eski is arkadaslarinizla yeniden iletisime gecip onlarin is aramada yardimlarini alabilirsiniz. Kimbilir belki yeni is yerlerinde tam da sizin gibirilerine ihtiyaclari vardir!

Kotu Haber

Bekledigim sirketten son mulakata iliskin haber cikmayinca ben dayanamayip pazartesi ogleden sonra aradim cana yakin aracimizi.

James hal hatir sorduktan sonra sesimin gayet canli ve neseli gelmesinden benim haberim olmadigimi anlayinca, biraz saskin bir sekilde Phil seni aramadimi, haftasonuna dogru bize ise alacak mudur geri dondu dedi. Geri kalanini pek dinlemedim sanirim mainframe deneyiminin olmamasi yuzunden seni elediler dedi.

Biraz bozuldum acikcasi ama bozuldugum nokta beni ise almamalari degil beni olumlu veya olumsuz haber alir almaz beni arayacaklarini soyleyip beni aramamalari ve ben aradigimda bir sonraki asamaya gecemedigimi ogrenmem.

Ote yandan kim kotu haber vermek ister ki biraz kendimi onlarin yerine koydum?

Cocuklarla Is arama Mucadelesi (Bolum I)

Yaz tatilinden donup is arama moduna girmemle birlikte hayatimda yeni bir donem basladi. Kafamda yapmam gerekenler onceki is arama donemlerinde yaptiklarim, okuduklarim ve bildiklerim hepsi sablon halinde hazirda idi.

Ben is arayanlarin yaptigi iste iyi ve donamli, calismak icin istekli ve azimli ve , bu yolda her yolu denemeye hazirsa, ustune ustluk -belkide en onemlisi- sanliysa is bulmanin an meselesi oldugunu dusunuyordum. Yanilmisim!

Eger yukarida saydigim herseye sahip ustune ustluk iki tane afacan eteklerinizde ise hicbirsey planlandigi, gozuktugu gibi kolay olmuyor.

Benim su ana kadar karsilasdigim sikintilar ve traji komik olaylar icinde en onemli sikinti beni gorusmeye cagirmak veya telefonda on gorusme yapmak icin telefonla beni aradiklarinda cocuklarin 100% istisnasiz her seferinde etrafimda olmasi. Sagolsunlar arayan beyin avcilari-recruiterlar- numalarini ya gizliyorlar yada normal numara gibi cikiyor hic biri XYZ Beyin Avcisi diye uyarili mesaj gecmiyorlar!!!

Bazi seyleri ogrenmek icin yasamak gerekiyor ben su anda gizli numara veya bilmedigim numaralardan telefon gelirse eger cocuklar sakin veya oyuna dalmis degillerse acmiyorum. Telefonun mesaja dusmesini bekliyorum, hepsi istisnasiz mesaj birakiyor. Boylelikle ben en rahat oldugum, konusmamin hic bolunmeyecegi bir anda , mesela cocuklar oglen uyurken veya TV izlerken, aracilari ariyorum. Boylelikle, kafayi toparlayamama, soyleyeceklerini unutma yada cocuklara laf yetistirme, kavgalarini ayirma derdi yok.

Bu noktaya gelinceye kadar cok kacirdigim isler oldu tabi. Ozellikle ilkinde cok hazirliksiz yakalanmistim. Gizli numaradan telefon caldi, tam o esnada ufakligimin cisi gelmisti nasil olduysa bir de elini kesmis acicik. Bir yandan cis diye bagiriyor bir yandan band-aid (yara bandi) diye aglayip kanayan yeri gosterirken telefondaki ses yarim yamalak kendini tanitip ve ne icin aradigi anlatti. Ama eminim icinden bizim tarafta neler oldugunu anlamaya calisiyordu.

Ben kem kum edince “sanirim iyi bir zaman degil daha sonra aramami istermisiniz” dedi ben de atlayip 5 dk sonra ararsaniz cok mutlu olurum dedim. Kiz OK deyip kapatti. O gunku mesainin bitimene 1,5 saat vardi. Ben o 1,5 saat boyunca elimde telefonla gezdim. Tabi ki aramadi, ertesi gunde aramadi. Bir daha hic ses seda cikmadi.

Cocuklar etraftayken esimle bile telefonda konusmak bazen imkansiz iken, is arama surecinde her calan telefonu daha temkinli acmak gerekiyor. Ses tonunuz, ilgili veya ilgisiz yaklasiminiz olasi bir gorusmeye cagrilma ihtimalini benim yasadigim gibi ortadan kaldirabiliyor.

Eger cocuklar veya dis etkenleri kontrol edemeyeceginizi dusunuyorsaniz;

• Birakin telefon calsin ve telesekreter devreye girsin. Arayan kisi 99% mesaj birakacaktir. En rahat oldugunuz ve mesaja gore hazirlanip aramaniz basari oraninizi yukseltecektir.

• Asla, ama ASLA, beni bilmem kac dakika sonra sizi aramalarini istemeyin. Cunku, ben 1-2 kere yasadim sizi geri aramiyorlar. Ellerindeki sayisiz adaylar icerisinden sectikleri bir sonrakine geciyorlar. Olayi kontrol almak icin onlara su anda musait olmadiginizi belirtin ve arayan kisinin numarasini isteyip saat verin. Su kadar dakika/saat sonra size arayacagim deyin ve dediginiz saatte arayin. Karmasa icerisinde konusmaya calismak yerine telefon numarasini alip aramak daha profesyonelce bir yaklasim. Ben ilk seferinde cok kotu ayaklandim ve gorusme firsatini kacirarak bedeli ogrendim. Ama en azindan bu olaydan sonra ne yapmamam gerektigini ogrenmis oldum.

• Ola ki o anda o telefonu actiniz veya acmaniz gerekiyor, daha once belirlediginiz evin en sakin veya benim durumumda afacanlarin ulasamayacagi bir yer belirleyin. Ben boyle bi durumlarda yatak odamizin banyosuna girip konusuyorum. Afacanlar yine bos durmayip “anne, anne” diye yatak odasinin kapisini calsalar, uzayan konusmalarda yumruklasalarda ses icerideki banyoya kadar gelmiyor. Tabi bununda sakincalari var bu seferde cocuklarin bana ihtiyaci oldugu durumlar olabiliyor. Yine mesela ufakligim cisi icin beni cagirmis bir keresinde, ama o kadar konsantre olmustum ki konusmaya hic duymadim bile. Telefonu bitirip disari ciktigimda Yavrucugumu diger banyoda tuvaletin basinda bekler buldum. Buyuk oglum ona cis yaptirmaya calisiyormus.

• Son ama bence en onemlisi mutlaka telesekreterli bir telefonunuz olsun. Telesekreterli telefonlar gercekten hayat kurtariyor.

Ben artik her bir vukuattan sonra bir sonraki sefer icin daha guclendirilmis bir plan hazirliyorum. Mesela, eger ben telefon edeceksem cocuklarin cis vs durumlarini hallediyorum eger yemek saati degilse uslu durmalarinin karsiliginda kucuk lollipop aliyorlar yada meyve yiyorlar belki sevdikleri bir cizgi filmi aciyorum.

Simdilik bu ufak hileler cocuklarla ise yariyor son zamanlarda kotu telefon tecrubelerim olmadi.

O Canada!

Dun itibariyle resmi olarak Kanada vatandasi oldum. Guzel bir kariyeri, ailemi, sevdiklerimi, kurulu duzenimi birakip buraya gelirken ki amaclarimdan biri de Kanada vatandasi olmakti. Yillardir her yeni ulke kesfine cikarken yasadigim vize sikintilari, yada spontane cikilmasi gereken seyahatlere TC pasaportunun yasatti engeller nedeniyle cikilmamis olmamanin hayal kirikliklari; Kanada pasaportunun vizesiz seyahat avantajini benim dort gozle bekler yapmisti bu mutlu gunu..

Normal prosedurde 1095 gun(3 yil) Kanada'da fiili olarak yasayinca, Kanada vatandasligina basvurmaya hak kazaniliyor. Benim takvim yili olarak 3 yil geceli cok oldu ama ben fiili olarak yasamam gereken sureyi uzun sureli tatiller vs dolayisiyla Kanada disinda bulunmam nedeniyle daha gecikmeli tamamladim. Vatandaslik sinavina cagirildigim zamanda tatil icin Turkiye'deydim. Ertelemeler sonucu sinava Eylul'de girip bugun son asama olan vatandaslik seremonisine gittim.

Hic dusunmedigim gibi duygulandim, bir devrin sonu geldi. Burada kalis amacimiz aslinda kalmadi, cocuklar dogustan, esim ise cok uzun yillar once Kanada vatandasi olmustu.

Icten ice dusunuyorum acaba hic burada ise baslamayip Turkiye'ye donsek mi diye? Ailemizden uzakta cocuklar buyuyup gidiyor webcam uzerinden aile buyukleri gelismeleri takip ediyorlar, cocuklar ise her gecen gun aile buyuklerinden uzaklasiyorlar. Sadece yaz tatili anilari var buyuklere dair, webcam ile konusmak onlarin ilgilerini sadece kisa sureli cekiyorlar.

Bircok soru var kafamda dolasan. Benim biraktigim Turkiye nispeten hala ayni. Stress duzeyinin, traffigin daha da artmasi, yeni yollarin eklenmesi disinda beni cok kokten sasirtan seyler yok ama esim icin durum farkli cunku cok uzun yillardir burada. Yetiskenlige gecis, kariyeri herseyi burada, buranin sakinligine dinginligine aliskin. Turkiye onun icin 90'larin sonunda durmus gibi, arada kisa sureli gelinen aile odakli tatiller disinda onun Turkiye'si ile simdiki Turkiye arasinda cok fark var. Bana bocallarmis gibime geliyor.

Cocuklar dersek onlar her yerde mutlu, eger donersek ingilizceleri gidecek. Evde sadece Turkce konusmamiza ragmen buyuk oglum (4 yas) kendini cok rahat ifade ediyor, ufakligim ise (2,5 yas) anlayip basit cumlelerle abisiyle konusuyor yada herkese laf yetistiriyor. Cocuklarin yaslarinin kucuk olmasi nedeniyle Turkiye'ye donsek bir aya kalmaz tum Ingilizce ucup gider. Gecen yaz buyuk oglumda yasadim evin disina cikar cikmaz herseyi Ingilizce ifade eden cocuk (kucuk beyinler muhtesem hangi dilin nerde konusulacagini otomatikman ayirt edibiliyor) 2,5 ay sonunda buraya gelince biraz bocaladi. Neyse, arkadaslari gittigimiz programlar, yuzme vs derken simdi daha da ilerledi. AMA, tabi ki Turkiye'de inglizceleri ilerler hic suphesiz, uzaktan takip ettigim kadari ile bir suru iyi ingilizce egitim veren kurumlar var.

Velhasil garip dusunceler icindeyim, bir yanim tekrar is hayatina burada baslayim derken obur yanim hazir yeniden baslayacakken bari Turkiye'de baslayayim cocuklar daha cok kucuk daha cok yardim edenimiz olur orada hemde ailelerimizin yaninda oluruz diye sessiz ve derinden dusunuyor.

Kaldikca buraya daha baglaniyoruz, evimizi aldik cocuklarin egitim planlarinida buraya gore yapiyoruz. Eger ben burada ise girersem sanki donmek iyice zorlasicak gibi.

Faydali Kaynaklar II

Twitter sayesinde cok tesadufen Guy Kawasaki'yi yeniden kesfettim. Cok severek isletme okumus biri olarak okuldayken tum pazarlama, yonetim, organizasyon gibi derslerim muhasebe, finansal tablolar analizi gibi derslerden cok daha iyiydi. Okul bittikten sonra da ilgim ve bu yonde okumalarim hep devam etti.

Guy Kawasakki tam benlik bi yazar akici yaziyor hep yeni fikirlerle dolu ve hayati basari oykuleri ve yeni sirket doguslari ile dolu.

Su anda evde kac tane Guy Kawasaki kitabi var bilmiyorum ama benim elimden dusuremedigim Reality Check muhtesem. Aslinda cogu kez okurken ben bunlari biliyorum dedirten ornekler ve basari hikayeleri ile birlikte yeni ekonomide var olmak icin gerekli bilgiler kapsullenmis bu kitaba girmis. Girisimcilige dair herseyi o kadar basite indirgeyerek veriyor ki, bir anda insani ben ne yapip boyle buyuk bir deve donesebilirim dedirtiyor.

Reality Check

Reality Check'i, diger kitaplarindan daha cok sevmemin nedeni sanirim yeni bir icadiniz veya sirket kurulusunuz olmasada gundelik hayatimizi daha verimli kilacak bircok zeki, kucuk bilgilerle dolu. Eger kurumsal bir calisma hayatiniz varsa zaten cogunu biliyorsunuzdur ama hatirlama veya pekistirme anlaminda bence cok faydali.

Ayrica, su aralar ben bu blog sayesinde blog dunyasina ait bir cok seyi yeni ogrenmeye calisiyorum. Blog yazma ve daha genis kitlelere ulasma konusunda da bir cok kucuk tuyo var.

Bu kitabin Turkce cevirisinin piyasada var olup olmadigini anlamak icin D&R ve diger baska kitap sitelerine baktim ama sanirim henuz Turkceye cevrilmemis.

Kendi İşini Kurmak İsteyen Girişimcinin El Kitabı (The Art of Start)

Benim ilk okudugun Guy Kawasaki kitabi "Kendi İşini Kurmak İsteyen Girişimcinin El Kitabı idi. Kendi deyimiyle bu kitap nasil ilk cocugumuzu beklerken " Bebeginizi beklerken Sizi Ne Bekler" kitabini, isten cikartildigimizda veya is ararken "What Color is Your Parachute" okuduysak, yeni bir is kurarkende bu kitabin okunmasini oneriyor.

Kitap gercekten herseyi sirasiyla tek tek anlatiyor. Fikirin dogus asamasindan, uygulama iliskin is planlarinin hazirlanamasina, uygulanmasina, logistik imkanlarin yonetilmesine, insan kaynaklari politikalarinin yon verilmesine kadar bir cok olmazsa olmaza yer vermis.

Kitabi ve bugun dev sirketlerinin dogusuna iliskin basari oykulerini okudukca insana inanilmaz "bende yapabilirim duygusu" asilaniyor.

Bu kitabin Turkce cevirisi var.

Guy Kawasaki ve diger girisimcilik kitaplari icin su adrese bakabilirsiniz

D&R Web sitesi

Guy Kawasaki'nin blogunu takip etmek icin

buraya tiklayiniz

Guncelleme

Gecen haftanin yogunlugundan sonra bu hafta biraz sakin geciyor is arama konusunda. Aslinda evde yogunluk fazlasiyla var, gonullu calistigim bizim binanin estetik komitesinin bircok toplantisi var su aralar tum koridorlarin ve lobinin boyanmasini planliyoruz. Tum binanin (yaklasik 240 daire) zevkine hitap edecek birseyler bulmak cok zormus. Dun oyalama bitti bugun ofise gidip, hangi renk kombinasyonu en cok oyu almis bakmak lazim.

Ote yandan cocuklarin sabah programlari tatilin bitmesiyle yeniden basladi, arkadaslari ile oyun saatlerimiz devam ediyor. Dun dunya tatlisi iki cimcime bizdeydi. (Jade ve Kala). Bizim cocuklar bayiliyorlar bu fistiklara, aslinda bizimkiler gidecekti ama anneleri hasta olunca ben aldim.

Bugunde cocuklari programa goturmem getiriyordu ama yapmam gereken isler birikince vazgectim.

Gelelim en onemli guncellemeye. Is konusunda her hangi bi haber yok ama onumuzdeki pazartesiye kadar da gelecegini acikcasi sanmiyoruz cunku gorustugum Banka bir Amerikan bankasi ve merkezi New York'da. Dolayisiyla tum yazisma ve gorusmeler insan kaynaklari'nin New York'da, ise alacak mudurun Toronto'da olmasi nedeniyle iki merkezli yapiliyor.

Simdilik beklemekten baska bir sey gelmiyor elimizden. Bu ise bu kadar odaklanmisken baska islerede bakasim gelmiyor ama tedbiri elden birakmamam lazim. Gecen hafta baska isler icin aradigim yerler vardi. Onlardan bir tanesi bu hafta telefon etmemi istedi. Onu bugun aramayi planliyorum, bir arkadasimda ozgecmisimi istemisti baskalarina vermek icin onu da bugun yapmam lazim.

Beyin avcilari yada aracilarla calisma deneyimi

Beyin avcilari yada aracilarla calismak benim icin yepyeni bir deneyim onceki islerimi ya kendim basvurarak ya belli sinavlari gecerek almistim. Simdi bambaska bir deneyim yasiyorum. Su ana kadar kac tanesiyle konustum, yazistim veya gorustum hatirlamiyorum.

Hepsinin izledikleri, en azindan benim deneyimde, belirli bir methodology var. Ilk once Workopolis veya Monster.ca'den benim istisnasiz her gun guncelledigim ozgecmisimi ellerindeki is kriterlerini girerek buluyorlar. Daha sonra benim su andaki durumu sormak, guncellenmis ozgecmisimi istemek ve ellerindeki isle ilgilenip ilgilenmeyecegimi anlamak icin email atiyorlar.

Eger ben ellerindeki isle ilgilenirsem onlara ozgecmisimi yollayarak ilgilendigimi belirten email atiyorum. Bazen duruma gore hemen ariyorum eger isi cok begendiysem. Bazen de eger is benim boyumu asarsa, uzaksa veya beni tatmin etmeyecekse hic cevap yazmiyorum.

Beyin avcilari her yerlestirdikleri kisiden para aldiklari ve bir an once adayi ise yerlestirmek istedikleri icin genellikle ozgecmis ellerine gecer gecmez hemen ilgili ve istedikleri gibi bi aday bulduklarinda iletisime geciyorlar. Bende ipler genelde bu noktada kopuyordu cunku ben istedikleri gibi bir aday ve yeterli bilgi birikimi ve tecrubeye sahip olmama ragmen aradaki calismadan gecen "BES YIL" hoslarina gitmiyordu.

Bazisi ozur dileyip bu araci methodunun benim pek lehime olmadigini soyluyordu. Sebep olarakta isverenlerinin aralardan hoslanmadini ileri suruyorlardi. Cogu kez icimden onlara "benim onlari degil onlarin beni buldugunu hatirlatma" istegini zorla bastirmak zorunda kaldim..

Ta ki gecen haftaya kadar. Ayni yerde oturdugumuz baska bir sehirden buraya tibbi arastirmalar yapan doktor kocaci icin kariyerini feda etmis seker arkadasim Lynette, aradaki bosluk yuzunden ise girmemim uzamasi konusunda ne yapilacagini annesine danismis. Annesi Kanada'nin cok onemli bir bankasinda bolge muduru, bana tavsiyesi "bu kadar uzun ara icin bundan guzel bir sebep olamayacagi, benim dogru yolda oldugum ekonomide ki durgunlugun herseyi yavaslatti cok kisa zamanda islerin acilacagi biraz sabirli olmam gerektigi" olmus.

Acikcasi bu tavsiye beni rahatlatti artik eskisi gibi ara vermenin bir sorun gorulmesini istemiyorum. Yaklasik bir ay once baska bir araci bana eger bunu uygun dille aciklarsam benim gibi kendini cok iyi temsil eden (well-presented kullanmisti o) biri icin bunun engel olmak cikacagini soylemisti ama bana uygulamak icin firsat cikmamisti.

Yeni yilin ilk haftasinda seker mi seker bi araci aramis (James), sonra beni bulamayinca emailde yollamis. Telefondaki on gorusmeden hemen sonra yuzyuze gorusmeye gittim. Teknik konularda gorusmeyi yapan beyin avcisi surekli arayi one surdu bu sefer ben en sempatik halimle "but for a good reason" (fakat iyi bir sebep/amac icin) diyerek bu arada akademik olarak yaptiklarimi siraladim. Sanirim ise yaradi.

Su anda aracilarla olan on gorusme/ yuzyuze gorusme/ referanslarin aranip kontrol edilmesi ve gecmis performansimin degerlendrilmesi asamalarini astik. Aracilar benimle ilgili tum bilgileri allayip pullayip topladilar bir dosya yapip musterilerine yolladilar.

Simdi belkide en zor asama, ise alacak mudur belki benimle ilgili dosyayi begenmeyip beni gormeden beni eleyecek. Ya da diger adaylar icinden beni gorusme icin arayacak..

Ben ikincisi icin dua ediyorum, lutfen sizde benim icin dua edin!

Hosgeldin 2010!

Bir yil daha bitti yepyeni bir yil yeni umutlariyla geldi bizim icin. Hersey o kadar hizli basladi ki ben yetisemiyorum artik. Is arama calismalari yeniden hizlandi. Aldigim kararlari uyguluyorum ve sanki taslar daha yerine oturuyormus gibi.

Daha ilk hafta cok onemli bir banka icin aradilar. Telefondaki on elemeyi basariyla gecince dun yuz yuze gorusmeye cagirildim. Ama gorustugum kisiler beyin avcilari onlarla surec daha uzun, simdi benim referanslarimi kontrol ettikten sonra beni bankanin ise alacak mudurune tavsiye edecekler. Mudurunun elinde de cok muhtemelen baska ozgecmislerde var belki daha onunla tanisma firsatim olmadan elenecegim.

Sonuc ne olursa olsun, her bir gorusmede bilgileri ve ozguvenimi tazeliyorum. Plazalarda ki havayi koklamak beni yeniden eski gunlere donduruyor.

Bu esnada cocuklar yakin bir arkadasima gidiyorlar. Simdilik hallerinden mutlular hatta bazen Anna'dan gelmek istemiyorlar.