Sonunda izledim bu filmi ama acayip basinda sikildim hatta evde izledigim icin Italya bolumlerinin cogunda uyuyakalmisim. Filmin yarisinda gidip yattim ertesi aksam uyudugum zamanlarda hicbirsey kacirmadigimi dusunerek kaldigim yerden devam ettim. Neyse, Bali maceralari sayesinde biraz film toparladi. Sadece ben miyim boyle hisseden diye dusununce internette kritiklere baktim. Meger gercek hikayeden uyarlanmis, ve kitabi herkesin soyledigi gibi cok daha guzelmis (ben okumamistim).
Yazari merak edip sayfasina girince kapsamli film/kitapla ilgili bir ropartajini okudum. Yazar hayatinin kotu bir doneminin bir gun guzel bir sonla bitecegini sonra kitap olacagini ve sinemaya uyarlanacagini hicbir zaman dusunmemis bile. Filmde ayrica insani motive edecek cok guzel diyaloglar vardi. Kimini hemen not aldim kimisi ise internette (Eat, Pray and Love quotations diye) aratinca cikiyor.
Yazar yasadiklarini muhtemelen sadece rahatlamak ve belgelemek (kendi icin) yazarken birden karsisina bambaska kapilar acilmis. Keske hepimizin hayatida boyle zorluklardan sonra mutlu suprizlerle bitse!
Gönderen Bir annenin ise donme macerasi zaman: 00:28
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
ozlem'cim, ben de filmi bayila bayila izleyenlerdenim. hatta bloguma bir de yazi yazmistim. insanin modu da cok etkili oluyor film izlerken. sen gununde degilmissin, bense tam gunumde izlemisim anlasilan. sevgiler :)
http://kuzeydebiryerde.blogspot.com/2010/10/eat-pray-love.html
Sedef'cim,
Haklisin insanin modu ve beklentilerle alakali sanirim. Ben o gun yorgundum, yorgunlugumu alacak beni keyiflendirecek bir film izlemek istiyordum. Eat, Pray and Love'nin baslari huzunlu olunca ilk gece uyudum. Ertesi gun daha iyi bir modtaydim sonu iyi geldi.
Her zamanki gibi film yorumlarin harika..Inception'i senin postundan sonra izledik..Cok opuyorum Stockholm'a sevgiler!
Yorum Gönder