Ey Guzel Citi'm..



Ansizin calan telefon sonrasi beni panikletten, sevindiren, mutlu eden sasirtan hatta bu "ruya mi?" dedirten bir surec basladi. 6 Eylul'de beni beyin avcisi aradi 2 gunde tum is gorusmeleri bitti ve 10 Eylul'de Citibank'ta 8 kisilik bir grubla birlikte yogun 3 haftalik hedge funds egitimine ve akabinde  ise basladim..

Hersey bi anda cabucacik ve kolayca oldu ki bundan onceki surecte yasadigim is arama sureci sanki hic yasanmamis, o mucadele ve cabalamaya gerek yokmus gibi hissettim..

Oysa tum mucadele ve is arama surecinde yasadiklarim ogrendiklerim, okuduklarim belkide bu sekilde olmasini sagladi. Eger ben cok proaktif olarak ilk beyin avcisina dayatmasaydim, ikinci beyin avcisi aradiginda 2 dakikalik asansor konusmam hazir olmasaydi (elevator speech- gelecege not mutlaka bununla ilgili ayri yazi yazmam lazim Citibank'in insan kaynaklari sitesinde muhtesem bi yazi okudum, illa paylasmaliyim vakit yaratip bi ara), belki de Citibank'a hic baslamayacaktim..

Ya da ondan sonra ki surecte ogrendigim uzere, is arama da sihirli herkeste ise yarayan tek bir formul yok..Herseyi denemek gerekiyor nerde, ne zaman kimde neyin yarayacagini onceden kestirmek cok guc..Ama herkeste yarayan tek sey var hicbir zaman vazgecmemek..

Ve yeni bi mucadeleye atilirken bazen fedakarlikta bulunmak gerekiyor.

Citibank'ta ise baslamak icin sadece iki gunum vardi ama bi suru logistik sorun vardi oncesinde halledilmesi gereken. Cunku benim yeni calisma saatlerim, esimin calisma saatleri ve cocuklarin okuldan alinma saatleri bi turlu ortusmeyince ve ikinci bi arama almamizi gerektirdi. Gozumuzu kirpmadan aldik arabayi cunku Citibank benim icin onemli bi sans ve gelecek icin iyi bir referansti..Eski isimden daha az para veriyorlardi ama uzerine para verecek olsam bile yine kabul ederdim hep dedim ki bu odemem gereken bi bedel. Cunku bu benim finansa donme biletimde ve paket olarak bazi ekstra kulfet ile geliyordu..Benim icin hic onemli degildi benim tum zorluklari halledip 10 Eylul pazartesi ise baslamam  gerekiyordu.

Nitekimde de yaptim esimin sonsuz destegi ile..

Pazartesi 9'da lobbyde bizi alacak gorevliyi beklerken diger 8 kisiyi goz ucuyla inceledim hepsi ne kadar gecti ve istinasiz hepsinin anadili ingilizceydi..Sonraki surecte ogrendim ki bu cocuklarin cogu yeni mezundu (cogunluk 22-25 yas arasi) ve hepsi buranin en iyi universitelerini bitirmislerdi (University of Toronto, Waterloo, York) ve cogunlugunun finansta master kadar onemli olan CFA designationu vardi..Tek universiteyi Kanada disinda bitiren bendim..Kendimi bir kez daha cok ama cok sansli hissettim..

Onun uzerine zaman gectikte hepsinin arkasinda tanidik bir beyin avcisi arkadasinin oldugunu ogrendim..Bu demekti ki iyi bir okulu bitirmekle hersey bitmiyor rekabet o kadar fazla ki birilerini tanimadan ise girmek  zor yada daha sonraki aylarda yasayip ogrenecegim gibi bi konuda uzmanlasmak gerekiyor..

Bunlarin akabinde Citibanka girmeme on ayak olan ilk beyin avcisinin bana telefonda dedikleri aklima geldi. O zaman icten ice ne kadar cok negatif bir tablo ciziyor diye dusunup kizmistim.  Ama ne kadar hakliymis soylediklerinde..Gercekten is bulmak giderek zorlasiyor, yeni iyi donanimli bir suru genc var, gocmenlerin sansi gercekten az ustune eger iyi bi ingilizce yoksa bence iyi bir yere girmek gercekten zor ozellikle konusmaya ve musterilerle iletisim gerektiren islerde calisiyorlarsa veya calismak istiyorlarsa. Bilgi islem, yazilimcilik gibi meslekleri olanlar daha sansli..



Citibank bana tekrar kendimi okulda gibi hissetti belki diger arkadaslarin genc olmasi belki 3 haftalik yogun egitim yuzunden ama cok iyi geldi kanim yenilendi..Tekrar finasta olmak, bildigim seyleri konusmak eskiyi ne kadar ozledigimi hatirlatti. Bu arada arkadaslarimla cok iyi kaynastik ben onlari onlar beni sevdi..Hatta beni o kadar kabul ettiler ki arada benim yabanci oldugumu, iki cocuk annesi oldugumu ise hayatima ara vermis olduguma inanamadiklarini soyluyorlardu. Sanki ise hic ara vermemistim, bazi zamanlarda kendimi gecmise donmus gibi hissediyordum. Turkiye'de bir bankanin 6 aylik yonetici adayi programina katilmistim 2000 yilinda..Sahane bir programdi 6 ay otelde kalip is disinda sahane arkadasliklarda gecen bi donem olmustu..Simdi donup baktigimda aynisini Citi'de gecen gunlerim icin hissediyorum..

Ama maalesef cok kisa surdu bu donem..Cunku arkadaslarima 3 ayin sonunda veda etmem gerekti..


Sans kendiliginden Gelmez..



Hayat oyle ilginc suprizlerle dolu ki, bazen yasanan guzelliklere yazmaya bile vakit olmuyor.

Benim Citi maceram oyle ilginc oldugu ki hatta onun uzerine de oyle baska guzellikler oldu ama once Citi seruvenini yazmam gerekiyor..

Gecen yaz Turkiye donusu yaklasik 1,5 yildir calistigim sirketten kesin gozuyle ayrilmaya karar verdim cunku sermaye piyasasindan ayril kaldigim zamanin her an alehime islediginin farkindaydim..Ama is bulmadan da ayrilmak istemiyordum malum 2-3 yil evden is arama mucadelem yeniden ayni noktaya donerim korkusu vardi. Ama gun boyu iste musterilerle bogus sonra evde yemek telasi cocuklari yatirma telasi derken bende is aramak icin guc birakmiyordu hatta cogu aksam sadece TV karsinda miskin miskin oturmak istiyordum.

Gunlerden birgun iste tepem atti, aksam eve geldim esimin tanidigi bir beyin avcisi vardi. Esim ona email attip kendimi tanitmami istiyordu ama ben israrla Vivien Bilgi islem konusunda ise yerlestirme yapiyor ben finansciyim diyordum..O gun artik iste ne olduysa, esime dedim ver bana Vivien'in emailini ona email atacam.

Sonra esimin agzinda ona kendimi tanitan email attim. O da sag olsun Ranstad Canada finans bolumunun ust duzey yoneticilerinden birine yollamis ozgecmisimi..

Ben hemen firsattan istifade adama kendimi tanitan baska bir email attim. Uzerine de sizi gelecek hafta arayacagim diye ekledim..

Ama bu esnada yogunluk yine cok fazla.. Adami aramaya firsat kalmiyor birazda insan psikolojisi hic tanimadigin birini arayip kendini tanitip ondan yardim istemek kolay degil belki o bilinc altimdaydi..Aramayi oteliyorum, derken yine bisey oldu. Dedim ki kendi kendime ne olursa olsun sansimi bi deneyecem diyerek cep telefonu elimde disariya hava almaya ciktim..

Numarayi cevirdim normalde beyin avcilara ulasmak kolay degildir illa mesaj birakirsiniz ama pat diye adam kendi cevap verdi. Klasik 1-2 cumlelik kendimi tanitan (elavator speech/asansor konusmasi) yaptim ilgisini cekmis olacam ki adimi tekrar sordu ne zaman email gondermistin dedi.

Sonra hemen emaili buldu tekrar ozgecmisime goz atti. Ve konusmaya basladik ama hep su aralar piyasalardaki krizden, ne kadar cok is arayanlarin olmasindan hatta burada universiteyi bitirmeyenlerin hic sansi olmamasindan falan bahsetti..Ben tabii yikildim, bir tane pozitif bisey yok..

Sira bana gelince kendimi biraz daha detayli anlattim, ama adam yine yuzyuze gorusmek icin vakti olmadigindan falan bahsetti ben biraz daha bastirdim ama uslup olarak bana is vermesinden cok yol gostermesi icin cunku gercekten o noktada birinin bana nerde yanlis yaptigimi soylemesine ihtiyacim vardi son 1-2 ay icinde belki 30-40 tane ozgecmis yollamistim ama kimse bana geri donmuyordu.

Bu noktada adam daha sicak ve tam istidigim gibi beni yonlendirmeye basladi, son olarak ona ozgecmisimde ne yanlis dedim, bana hic birsey hatta ozgecmisin cok iyi dedi..O zaman ne problem dedim sende degil piyasa kotu ayrica cok yeni mezun var hemde cok iyi universitelerden dedi, bize de en iyi adayi bulmamiz icin para oduyorlar Kanada'da hic sektor deneyimi olmayan birini musterimize kabul ettirmemiz cok zor hatta imkansiz dedi. (Bunu Citibanka basladigimda cok iyi anladim). Sadece ama bana bi sans verilse diyebildim o da bana baska bi arkadasina ozgecmisimi yollayabilecegini soyledi. Bende cok tesekkur ettim ve telefonu umutsuz bir sekilde kapattim. Bu olay Agustos basi oldu..

Bunun uzerine bende isten ayrilip, is aramaya hatta yeniden okula donup biseyler yapmaya karar verdim.

Inanilmaz kararliydim Agustos sonunda istifa ettim ama istifami hemen kabul etmediler. En azindan Eylul sonuna kadar kal dediler bende Ok dedim nasil olsa beni bekleyen bir is yoktu..

Ara ara kararimdan vazgecirmeye calisiyordi ama ben isleri toparlayip ayrilma konusunda tum hazirliklarimi yapiyordum.

Derken 6 Eylul'de telefonum caldi. Karsimda bi beyin avcisi, benim ozgecmisimi Geid'den aldigini (Agustos basi telefonda konustugum beyin avcisi) aldigini bana gore bi is oldugunu soylerken ben bi andan dogrumu duyuyorum acaba diye algilamaya calisirken musterisinin kim oldugunu sordum..

Bana Citibank deyince ben bittim..

Related Posts with Thumbnails